تاریخچه مختصر دیوان دادگستری بین المللی
تاریخچه مختصر دیوان دادگستری بین المللی
دیوان دادگستری بین‌المللی (International Court of Justice)، معمولاً به عنوان “دیوان بین‌المللی” یا “دیوان بین‌المللی دادگستری” نیز شناخته می‌شود، بخشی از سازمان ملل متحد است و مقر آن در هاگ، هلند است. این دیوان در سال ۱۹۴۵ تأسیس شد و وظیفه رسیدگی به دعاوی حقوقی بین‌المللی، تفسیر موافقت‌نامه‌ها بین‌المللی و ارائه نظریه‌های حقوقی در مورد مسائل بین‌المللی را بر عهده دارد.
تاریخچه تأسیس این دیوان به طور خاص به پیشینه آنتقامگیری، جنگ‌های بین‌المللی و تجربیات دادگاه‌های مختلف بین‌المللی برمی‌گردد. از جمله این تجربیات می‌توان به دیوان دائمی دیالوژی‌های حل اختلاف (PCIJ) اشاره کرد که در سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۶ فعالیت می‌کرد و به واسطه عدم توانایی در جلب اعتماد کافی از سوی دولت‌های عضو، در سال ۱۹۴۶ به دیوان دادگستری بین‌المللی تبدیل شد.
دیوان بین‌المللی توسط ۱۵ قاضی انتخاب شده توسط مجلس عمومی سازمان ملل متحد به مدت سه سال خدمت می‌کنند. دیوان دادگستری بین‌المللی مجاز به رسیدگی به دعاوی میان دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای بین‌المللی است و اعضای سازمان ملل متحد می‌توانند به آن ارجاع دعاوی کنند.
رضا کیوانلو
